میراث من جنون

1979

مهدی فخیم زاده 

مهدی که   آبدارچی ساده ای است  دیوانه وار عاشق گلی ،(کارمند  اداره ای که در آن کار می کند) می باشد و به صورت نامعقولی  عشق خود را به او  ابراز می کند .... گلی نامزد دارد و  از این  ابراز عشقهای    غیر معقول  و مداوم مهدی ناراحت است و  به او کم محلی می کند و اورا پس می زند و   اما مهدی  از خواسته اش کوتاه نمی آید  ..........مهدی همه جا گلی را تعقیب می کند و نقشه ای می کشد که هر جور شده به گلی برسد   و  کم کم     تبدیل به کابوسی در زندگی گلی می شود ..............

نگاه کلی

  در ست است الهام گرفته  شده از فیلم تنگه وحشت است و   چند سکانسی کاملا  از تنگه ی وحشت کپی  برداری کرده      ..  ولی  هر چه که  هست عناصری دارد که شما را  به فیلم جذب می کند  و  در پای فیلم نگه میدارد  درواقع   فیلم  همون چیزیست که باید باشد ...........

6.5 از 10

شب بیت ونهم

 the 29th night

حمید رخشانی 

1980

محترم و اسماعیل مطابق یک سنت خانوادگی، از کودکی برای یکدیگر در نظر گرفته می‌شوند تا در جوانی با هم ازدواج کنند. والدین محترم هنگام به دنیا آمدن محترم و خاک کردن جفت او، با دیدن شبحی نگران آینده هستند. در تابستان ۱۳۴۲، شایعه‌ای سر زبانها می‌افتد راجع به زلزله تهران. که این شایعه باعث خالی شهر از سکنه می‌گردد. محترم در راه بازگشت به خانه، میان خیال و واقعیت شبحی را بر بام خانه‌شان می‌بیند و دقایقی بعد در چند متری خود در آشپزخانه با شبح روبرو می‌شود که باصدای وحشتناک بسوی او می‌آید. آنچنان هراس وجودش را دربر می‌گیرد که ابتدا یارای حرکت ندارد و بعد با فریادی بیهوش می‌شود...چرا این شبح شوم  برای محترم ظاهر میشود؟

نگاه کلی

این یکی  ازفیلمهایی که من بچه گی دیدم  ... نمی دونم  فکر کنم با   این فیلم طرفدار سینمای وحشت شدم ..نمی تونم  چیز زیادی ازش بگم یا مثلا  به پایانش  ایراد بگیرم... چون  برام  یک  خاطره خوب  است 

امتیاز

6از 10

اندر احوالات ما که همچنان اندر خم یک کوچه مانده ایم

   وقتی    فیلمهایی مثل  چشمان بدون صورت یا بیگانه یا جنگ ستارگان یا چیز  یا  مرا مرگ آور ببوس  یا گودزیلا ی ژاپن    و هزاران  عنوان ریز و درشت دیگر  ........ را می بینیم بعد به سال ساخت این فیلمها نگاه میکنیم  

سینما وحشت در ایران

برخلاف اینکه معمولا  گفته میشود که مخاطب زیادی برای سینمای وحشت در  ایران وجود دارد... اما  تقریبا فیلم شایان ذکر و قابل دفاعی (به جز دو یا سه فیلم)  در ایران در این ژانر وجود ندارداین موضوع به عوامل گوناگون بر میگرددکه در این یاد داشت به آنها می پردازیم 

1-عدم وجودنویسنده های قوی 

ما داستانهای ترسناک زیادی  در فرهنگمان نداریم.... همان تعداد محدودی هم که داریم نویسنده ای نداریم که در بسط و توسعه و امروزی کردنشان  توانایی داشته باشد ... و نیز نویسنده های خوب کلا در سینمای ایران کم است  چه برسد بخواهد به سینمای وحشت بپردازد ...بنابراین  از همان  چند فیلم ترسناک   ساخته شده در سینمای ایران اکثرا" برداشتی ضعیف و تقلیدی و  حماقت واری از سینمای غرب است و این یک نقطه ضعف بزرگ است.........

2-عدم وجود  کار گردانهای توانا

سینمای وحشت کارگردانی قادرنیز میخواهد اینکه اکثر کار گردانان بزرگ  دنیا قسمتی از کارنامه  خود را به سینمای وحشت پرداخته اند  اتفاقی نیست . ساخت فیلم ترسناک توانایی خاص خود را می خواهد  ..برای روشن شدن این موضوع  میتوانید به لیست  فیلمهای ساخته شده کار گردانانی چون اسپیلبرگ یا جیمز کامرون یا  رومن پولانسکی و غیره  ......   نگاه بیاندازید که این کار گردانان چگونه در این زمینه موفق بوده اند  ... اما کار گردانهای حتی شاخص ما آیا این توانایی رو دارند؟  .. با کمی تامل در میابید  ساختن یک فیلم ترسناک قوی خیلی پیچیده تر از ساختن هر نوع فیلم قوی  در ژانرهای دیگر میباشد پس اینکه کار گردان های بزرگ و شناخته شده  سینمای ما  سراغ این نوع سینما نمیروند فقط مربوط به سلیقه فیلم سازی  آنها نیست بخشی از آن به  عدم توانایی آنها  در ساخت اینگونه فیلمها بر می گردد.....

3-جلوه های ویژه

برای  توضیح این قسمت همین بس که ما تا کنون جلوه ویژه سینمایی زیادی در سینمای ایران ندیدیم  که کیفیت  همان جلوه های ویژه محدود هم  ضعیف می باشد. 

4- ممیزی

دیگر قابل توضیح نیست همگی به آن آگاه هستیم....این مساله باعث شده در سینمای ایران  به هر موضوعی نشود پرداخت  و اگر هم بشود رفتار شخصیتهای فیلم طبیعی نیست همین میشود  ضعف فیلم و  تماشاگر با فیلم آن چنان که باید  ار تباط برقرار نخواهد کرد......

احتمالا ادامه دارد ..............