سیصدمین پست

به عادت همیشه هر صد پست، من باید مطلبی بنویسم که شرح حال وبلاگ باشد  

تعداد  بازدید از وبلاگ بدک   نیست اما تعداد کامنتها بسیار  کم است و این مساله  از این نظر خوب است که کاملا روی همین رویکرد می توانم  برآورد کنم که حدودا چند پست  انگشت شمار  دیگر، این وبلاگ ، ارزش  ادامه دادن و بروز شدن   ، دارد ...  من در کل راضیم  چه کسایی که کامنت می گذارند چه نمیگذارند امیدوارم هر شخصی این وبلاگ را می خواند  از مطالب راضی باشد 

  نکته ای که در باره امتیاز دهی  فیلمها در این وبلاگ باید بگویم این است که   به نظر من فیلمهایی که در این وبلاگ  کمتر از 3.5 امتیاز گرفته اند عملا فیلمهای خوبی نیستند   یا اینکه  کمترین ذوق و سلیقه ای در ساختارشان به کار برده  نشده است   از    نظر من فیلمهایی ارزش دیدن دارند  که   امتیاز بالای 5  داده ام  و هر چقدر امتیاز ها بالاتر برود آن فیلم دیدنی  تر و کار شده تر می باشد یا حداقل من از دیدنشان راضی بوده ام  

نکته سوم این است که این وبلاگ شاید گهگاهی فیلمی را نقد کند  ولی عملا  قصد نقد فیلم  را ندارد فقط نظر و  احساسی که در هنگام تماشای فیلمی به بنده دست داده را با شما در میان می گذارم که البته فکر کنم برای مخاطبان خاص و عام همین  چند جمله و چند نکته که  در باره فیلمها  می نویسم   می تواند روشن کند که فیلمی که دیده اند یا می خواهند ببینند در چه زمینه ای است  که آیا  ارزش دیدن دارد یا خیر آیا از نظر هنری خوب است یا بد ..... ) 

نکته بعدی  شاید چندان لزوم به گفتنش نمی بینم خب لزوم به گفتنش نمی بینم دیگه!  پس نمی گم اما  شما بگو به من !آیا توقع زیادیه؟نه واقعا توقع بی جاییه؟

نکته دیگر که باید بگویم این است که  این وبلاگ به صورت خاص ویژه طرفداران  دو آتیشه سینمای وحشت است و فقط این  گونه فیلم دوستان می توانند از  مطالب این وبلاگ  لذت  ببرند   ..... البته اینکه من طرفدار دو آتیشه سینمای وحشتم دلیل نمیشه که از همه فیلمهای ساخته شده در این ژانر دفاع کنم سعی کردم  دیدگاه و امتیاز دهیم سنجیده و بی طرف باشد 

نکته آخر  ..... به هر حال هر مغازه ای که مشتری خور نباشد دیر یا زود بسته می شود ...