love object

Robert Parigi.

2003

(کنت وینسلو ) جوانی بسیار خجالتیست که در محل کار با دختری به نام (لیزا) آشنا می شود و عاشق او می شود ولی نمی تواند عشقش را به (لیزا) ابراز کند.... (کنت )از طریق دوستانش با سایتی آشنا می شود که عروسکهایی (از اون لحاظ) سیلیکنی تولید می کند که کاملا چهره عروسک را  به شکل  هر شخصی  که می خواهد می تواند سفارش دهد او هم از طریق این سایت عروسکی شبیه (لیزا)سفارش می دهد و به عروسک عشق می ورزد لباسهایی شبیه (لیزا) تن عروسک می کند کم کم در تصورش عروسک برای او یک شخصیت زنده می شود که به عشق او به( لیزا  )حسادت می کند بعد از مدتی ( کنت) می تواند دل (لیزا) را به دست آورد اما با لو رفتن جریان عروسک ، (لیزا) از او می رنجد و او را تر ک می کند  اما( کنت) هر طور شده می خواهد( لیزا )را داشته باشد چه در قالب آدم چه در قالب عروسک....................

نگاه کلی

ژانر فیلم، کمدی دلهره آور   است اما بخش دلهره  فیلم(به نظر من)می چربد...  خیلی ها شاید حالت خجالتی بودن و رفتارهای  (کنت) را  نفهمند اما این رفتار (کنت) برای بعضی ها یک احساس قابل در ک است چون  فیلم دوباره دست گذاشته روی بیماری نوین عصر جدید یعنی تنهایی و وای به آن روزی   که خجالت و تنهایی و جنون با هم ادغام شود  نتیجه اش   آدمی  شبیه قهرمان فیلم می شود ...فیلم با همه کمبودها و حتی بعضی رفتارها و عکس العملها نامعمول و حتی نتیجه  عجیب پایانی دوست داشتنیست به خصوص نیم ساعت پایانی ماجراهای درگیر کننده زیادی اتفاق می افتد  بازیهای بازیگران را هم خوب و قابل قبول بود 

melissa sagemiller که بازیش رو در این فیلم دوست داشتم 

Desmond Harrington که عملا یکی از بازیگران ژانر وحشت هست که در خیلی از فیلمهای ترسناک مثل پیچ اشتباهی یک هم بازیگری کرده 

امتیاز

7 از 10